Dergi baskıya gitmek üzereyken UNESCO’dan gelen haber hepimizi sevindirdi ve sevincimizi hemen bu sayının kapağına da yansıttık. Dünya Mirası Geçici Listesi’nde bulunan Göbekli Tepe, artık Türkiye’nin 18. miras alanı olarak Listede yer alıyor. Önümüzdeki sayıda yerleşkenin geleceğine ilişkin öngörüleri Göbekli Tepe kazı ekibinin kaleminden okuyacağız. Peki, Göbekli Tepe’deki çalışmaların aslında günümüze dair çok önemli bir sözü olduğunu farkında mıyız? Yazılı kaynakların olmadığı bir dönemde yaşamın sürdüğü bu alana ilişkin bilgi elde etmemizi sağlayan en önemli bulgulardan biri, yapılar ve yapım teknikleri. Bu durum geçtiğimiz aylarda Ankara Garı’nın bulunduğu alanın bir üniversiteye devri sonrası Doğan Hasol’un, 20. yüzyılın ve Cumhuriyet’in mimari değerlerinin birer birer yıkılmasına referans veren, “Bu gidişle ülkede 20. yüzyıl hiç yaşanmamış sanılacak” çıkışını anımsatıyor. Yazılı kaynaklardan daha güvenilir olabilen yapılı çevredeki verilerin yıkılarak “karartılması”, geleceğe bıraktığımız bilgi birikimini de sekteye uğratıyor. Bu nedenle tehdit altındaki mimarlık mirasımızı korumak için harekete geçmek, her ihtimale karşı da bu yapıları daha çok belgelemek ve haklarında yazmak gelecek nesillere olan borcumuz…

Son ayların önemli bir gündemi olan 24 Haziran seçimlerinin ardından ise yepyeni yetkilerle donatılmış Cumhurbaşkanımız belirlendi. Seçim vaadi olarak sunulan “millet bahçeleri” fikri daha çevreci politikalar yürütüleceğini düşündürtse de, gerçek böyle mi olacak? Bu sayıda yer alan Murat Balamir’in değerlendirmesi, yapılması gereken kapsamlı altyapı ve çevresel etki değerlendirme çalışmaları göz ardı edilerek kurulan bu düşün “hayat bayram olsa” hayaline benzer naiflikte olduğunu gözler önüne seriyor.

Mayıs’73-Mart’75 tarihleri arasında Mimarlık dergisi sahibi olarak dergiye katkıda bulunmuş Mustafa A. Aslaner’i kaybettik. Sayın Aslaner’i kendi kaleminden okumak isteyenler, derginin 297. (Ocak-Şubat 2001) sayısında yer alan retrospektife göz atabilir. Kendisini saygıyla anıyor, O ve O’nun gibi derginin bu günlere gelebilmesine katkıda bulunmuş tüm isimlere bir kez daha saygılarımızı iletiyoruz. Onların getirdiği noktadan daha yukarıya götürmek için koyduğumuz taşlardan biri de derginin dijitalleşme çabası oldu. 400. sayı ile birlikte derginin web üzerinden pdf formatında okunabilmesi mümkün kılmamıza ilişkin birçok olumlu görüş aldık. Sizler bu konuda ne düşünüyorsunuz? Başka ne gibi yenilikler bekliyorsunuz? Mimarlar Odası’nın kolektif çalışma biçiminin bir başka ayağı olan Mimarlık dergisinin sürecine katkılarınıza her zaman açığız, haberleşmek üzere.

Aslı Tuncer Madge