Yeşilova Höyüğü İzmir’in bilinen en eski yerleşim alanıdır. 2003 yılında keşfedilmeden önce en çok 5 bin yıl eskiye giden geçmişi olduğu düşünülen İzmir, Yeşilova Höyüğü’nde yapılan kazılarda elde edilen bulguların ardından Anadolu’nun en eski yerleşimlerinden biri olma özelliğini kazanmıştır. Kazılara İzmir Arkeoloji Müzesi'yle 2005 yılında başlanmıştır. Yeşilova Höyüğü 400 metre kuzeyindeki Yassıtepe Höyüğü ve İpekli Kuyu Höyükleri ile birlikte İzmir’in prehistorik yerleşim alanı içinde bulunmaktadır.

İzmir Bornova Belediyesi tarafından açılan yarışma İzmir’in Bornova semtinde yer alan Yeşilova Höyüğü Arkeolojik Alanı’na ait ziyaretçi merkezi projesinin ihtiyaç programına uygun olarak elde edilmesini amaçlıyordu. 63 projenin değerlendirmeye alındığı yarışmada, 3 ödül ve 5 mansiyon ödülü verildi.

DANIŞMAN JÜRİ ÜYELERİ

Kamil Okyay Sındır (Prof. Dr., Bornova Belediyesi Başkanı)

Zafer Derin (Yrd. Doç. Dr., EÜ / Arkeolog, Yeşilova Höyüğü Kazısı Başkanı)

Serpil Yasa (Arkeolog, İzmir 1 no.lu KTVKBK Müdürü)

Zerrin Gençtürk (Şehir Plancısı, Bornova Belediyesi Başkan Yardımcısı)

ASLİ JÜRİ ÜYELERİ

Sinan Omacan (Y. Mimar)

Emel Kayın (Yrd. Doç. Dr., Y. Mimar)

Erdem Erten (Yrd. Doç. Dr., Y. Mimar)

Zehra Ersoy (Yrd. Doç. Dr., Y. Mimar)

Sermet Pınar (İnş. Müh., Bornova Belediyesi Başkan Yardımcısı)

YEDEK JÜRİ ÜYELERİ

Halil İbrahim Alpaslan (Y. Mimar), Hümeyra Birol Akkurt (Yrd. Doç. Dr., Y.Mimar)

Ali Aykut (İnş. Müh., Bornova Belediyesi Başkan Yardımcısı)

RAPORTÖRLER

Şule Kök (Mimar, Fen İşleri Müdürlüğü), Gonca Bilgili (Y. Mimar, İmar ve Şehircilik Müdürlüğü)

1. ÖDÜL

EVREN BAŞBUĞ mimar, UMUT BAŞBUĞ mimar

Danışmanlar: Seden Cinasal Avcı, Ramazan Avcı, Suzan Bahtiyar, Özcan Kaygısız, Mahmut Atilla Eser

JÜRİ RAPORUNDAN

Yapının ve programın, kent ile arkeolojik alan arasında tampon bölge tanımlayan bir duvar olarak kurgulanması, böylelikle sadece proje alanının değil arkeolojik alanın da kent içindeki duruşuna ait bir yorum ve netlik getirmesi olumlu bulunmuştur. Bu temel tasarım düşüncesinin yapısal önerilere değin sürdürülerek kuzey ve güney cephelerinde karşıtlık ilişkisi kurulmuş olması ve strüktürel tavrın küçük değişikliklerle kazı alanında da tekrarlanma potansiyeli benimsenmiştir. Ziyaretçi merkezinin girişindeki çağrı metni ile örtüşen ve proje geneline yayılmış şiirsel yapı dili övgü almıştır. Jüri projeyi özellikle arkeolojik kazı alanı önünde katı bir engel oluşturma olasılığı ve endüstriyel çağrışımlarının arkeolojik alan ziyaretçi merkezine uygunluğu ve ölçeği açısından yoğun bir şekilde sorgulamıştır. Bununla birlikte, jüri projenin kararlı tavrını bu noktada gerekli görmüş ve olumlamıştır.

2. ÖDÜL

DOĞAN ZAFER ERTÜRK müh. mimar, KADİR UYANIK mimar, ALİ KEMAL TERLEMEZ mimar, ORKAN ZEYNEL GÜZELCİ mimar, LEON MİTRANİ mimar

Yardımcılar: Ömer Durdu, Sezgin Tufan

Danışman: Akın Önalp

JÜRİ RAPORUNDAN

Yatay dolaşım elemanlarını kitleden kopartarak hem seyir terası hem de sokak olarak düzenleyen proje, programın diğer öğeleri arasında kurduğu üstün nitelikli mekânsal bağlantılarla dikkat çekmiştir. Yapının zeminden koparılması, hafif bir inşa sistemi ile tasarlanmış olması tasarımın arkeolojik alana yapılmış bir müdahale olduğu vurgusunu güçlendirirken, program elemanlarının hacim olarak birbirinden ayrılmasının da yardımıyla iklimsel avantajlar da yaratmaktadır. Dolaşım elemanlarının hacimler arasındaki boşlukları köprüleşerek geçmeleri bu boşlukların mekânsal deneyimini de güçlendirmektedir. Hem iç sokak hem de seyir terası olarak görev yapan uzun doğrusal kitle, yapının kent içinde ve uzaktan algısını sağlama açısından kısmen başarılı bulunmuş ancak bu yatay kitlenin yapının kurumsal imgesini yaratma açısından yeterli olup olmadığı tartışılmıştır.

3. ÖDÜL

ÖZGÜR BİNGÖL mimar, İLKE BARKA mimar, EMRE SAVGA mimar, TUBA BİLGİÇ mimar, BERNA GÖL mimar

Yardımcı: Özgür Özer

Danışman: A. Günkut Barka

JÜRİ RAPORUNDAN

Yapının ön plana çıkan imgesel boyutunun gerek yapı ölçeğinden gerek uzak plandan kuvvetli bir algı yaratması ve geçmişle kurduğu çağrışımlar övgüye değer bulunmuştur. Yeşil çatılı plakların arasında konumlanan "menhir"ler bağlama ilişkin güçlü bir vurgu yaparken, bu vurgunun iç mekân deneyimi olarak yeterli karşılığının bulunamaması eleştirilmiştir. Kalıcı sergi düzeninin detaylandırılışı olumlu bulunmuş, ancak diğer "menhirler"i oluşturan program öğelerinin tasarımcı tarafından hangi kriterlere dayanılarak seçildiği anlaşılamamış ve program yorumu tartışmalı bulunmuştur. Yeşil katman ile örtülü kırık çatı plakları geometrisinin, altındaki plan düzeni ile ilişkisizliği nedeni ile iç mekân zenginliğine dönüşememiş olması eleştirilmiştir.

MANSİYON – 1 nolu.

A. TAMER BAŞBUĞ mimar, HASAN ÖZBAY mimar, ASLI ÖZBAY mimar, C. BARAN İDİL şehir plancısı, müh. mimar

Yardımcılar: Tuba Tuncalı, Deren Uysal, Elif Suna Akşıray, Pelin Ayça

Danışman: Ergun Dinçer

MANSİYON – 14 nolu.

ÖMER ÇAPARTI mimar

Danışman: Gökhan Çetin

MANSİYON – 39 nolu.

MURAT AKSU mimar, UMUT İYİGÜN mimar

Yardımcılar: Aycan İşcan, Osman Naskali, Yılmaz Kürtüncü, Günay Çalışkan, Burak Sülünbaz, Ezgi Ak, Özlem Çatık, Sevcan Dönmez

Danışman: Mehmet İyigün

MANSİYON – 44 nolu.

İBRAHİM EYUP mimar

Yardımcı: Olcay Ovalı Eyup

Danışman: Hakan Çatalkaya

MANSİYON – 47 nolu.

GÜLENAY ERDEM mimar, F. TUĞBA OKÇUOĞLU mimar

Yardımcı: Gözde Doğramacılar

Danışmanlar: Mehmet Burak Yılmaz, Kemal Karaköse