Geçtiğimiz günlerde, 22-25 Kasım 2012 tarihleri arasında yedincisi düzenlenen Çağdaş Sanat Fuarı, sanat ile ilgili büyük kalabalıkları Lütfi Kırdar Kongre Sarayı’na topladı. 57’si yurtdışından, 45’i yurtiçinden olmak üzere 102 sanat galerisinin ve 612 sanatçının katılımıyla düzenlenen fuar, yerli, yabancı sanatseverleri ve koleksiyonerleri buluşturdu. Katılımın ve satışların bir önceki seneye göre arttığı gözlemlenen etkinlikte, sergilenen eserlerin yaklaşık yüzde % 70’inin sahiplerini bulduğu ve etkinliği yaklaşık 70 bin kişinin ziyaret ettiği açıklandı.

İlk göze çarpanlar yabancı galerilerin fazla olmasıydı. Tıpkı diğer sektörlerde olduğu gibi İstanbul sanat alanında da çekim merkezi olduğunu gösterdi. Amerika’dan, Avusturya’dan, İspanya’dan, İtalya’dan, Hollanda’dan, Almanya’dan, Ermenistan’dan, Bulgaristan’dan, Ukrayna’dan, Dubai’den galeriler gözalıcı eserler ile yerlerini alırken, İran’dan katılan Mohsen Galeri ise eserlerinin bir bölümünü sergileyemedi çünkü zamanında yerine ulaşamamıştı eserler. Marlborough Gallery, Opera Gallery, Haunch of Venison, Mario Maurone Contemporary Art’ın da aralarında bulunduğu birçok yabancı galerinin yanı sıra Türkiye’nin önde gelen galerileri tüm kalabalığı ağırladı.

Rumeli binası girişinde Magdalena Abakanowicz’in işlerinden bir seçki Akbank Sanat’ın alanında sanatseverleri karşılarken, diğer girişteki Erdal Duman’ın kare kesitli demir çubuklardan yaptığı tank, tüm şeffaflığı ile kötü anıları hatırlatıyordu.

Kalıba Sığmayan Modernite

Dünya sanatından Damien Hirst, Banksy, Andy Warhol, Tony Cragg, Jan Fabre, Fernando Botero, Jean Michel Basquiat, Keith Haring, Andrea Gursky, Roy Lichtenstein ve Marc Quinn’in de aralarında bulunduğu pek çok önemli ismin eserlerini ağırladı bu fuar. Ancak burada bahsetmek istediğim, ünlü isimlerden çok, sıradışı yaklaşımlar ve kullanılan değişik malzemeler. Çünkü sanatın bir borsa gibi işlediğini, borsa değeri yüksek bir eser çok kıymetlenirken, bir başkasının hak ettiği halde borsada üzerine oynanmadığı için değerini bulmadığını biliyor ve görüyoruz. Kim satıyor, ne talep görüyor gibi sorulardan azade, önyargısız olarak gezildiğinde ise hemen herkesin düşünüp sorgulayacağı ve belki yeni işlerinde besleneceği o kadar çok şey vardı ki… Modernitenin herhangi bir kalıba sığmayıp, formsuz ve geçici örnekleri ile 4 gün boyunca yüzleşildi. Fuar geçiciydi ama akılda bıraktıkları kalıcı oldu.

İzlenimler

İtalya’dan Louise Alexander Gallery’deki Guy Bourdin’in resmi izleyici için çok davetkârdı. Aynı galerinin bir duvarında ise bir karga bir dala tünemişti arkasındaki görüntüde daha küçük kuşlar cıvıl cıvıl ötüyor ve uçuşuyorlardı…

Kore’den sanatçı Suh Joung Min elindeki minyatür kâğıt rulosunu ve mürekkepli kâğıdı göstererek anlatıyor: “Dut ağacı gibi özel ağaçlardan elde edilen kâğıtlar normal kâğıttan çok daha kıymetlidir, mürekkepler ile boyandıktan sonra, onlarcası üst üste getirilerek kesiliyor, rulo yapılıyor ve tablodaki yerini alıyor”.

Elipsis Galeri harikulade fotoğraflar sergileyerek, insanın ve doğanın seyredilmek için en iyi şey olabileceğini bir kere daha gösterdi bizlere. Michel Comte’nin Carla Bruni portresi aklımızda kalanlardan sadece birisi…

İtalya’dan Galleria Russo’daki siyah beyaz tablolar mimar olarak başımızı döndürdü. Jonathan Guaitamacchi’ye ait eserler mimari sunum paftalarının çok iyi bir soyutlaması gibiydiler.

Galerist’teki Erwin Wurm’un kocaman polis şapkası ve Arik Levy’nin heykeli ilgi çekiciydi.

Zorlu Center Lounge sergi alanında sergilenen, Cemal Emden’in çektiği “Making of: Architectural Objects” projesinde yer alan fotoğraflar,10 yapının özgün parçalarının üretim ve uygulanış biçimlerini anlatıyordu.

Avusturya’dan Mario Maurone Contemporary Art Galeri’de Canan Dağdelen’in sarkıttığı toplar ve gölgeleri ile mekânsal etkisi yüksek işlerdendi.

Olcay Art’taki Devrim Erbil eserleri görülmeye değerdi…

Art From Armenia Galerisi’ndeki eserler çağdaş sanata ait miydi bilinmez. Ama çok güzel oldukları kesin…

Burhan Doğançay artık bir marka. Sanatın yanı sıra çeşitli hediyelik eşyalar, dekoratif ürünler de aynı markayı taşıyordu.

PG Art Gallery bu fuarda dikkat çekti çünkü çok çeşitli işler vardı: Heykel, resim, fotoğraf, video, yazılım…

Egeran Galeri’deki İlhan Koman işlerinden…

İlk 10’um

Devrim Erbil / Olcay Art / İstanbul

Jonathan Guaitamacchi / Galleria Russo / Roma

İlhan Koman / Egeran / İstanbul

Ergül Cengiz / Francoise Heitsch Gallery / Münih

Canan Dağdelen / Mario Mauroner Contemporary Art / Viyana

Cemal Emden / Zorlu Center / İstanbul

Canan Tolon / Galeri Nev / İstanbul

Kemal Seyhan / Art On / İstanbul

Candaş Şişman / PG Art Gallery / İstanbul

Gülay Semercioğlu / Piartworks / İstanbul

Nezaket Ekici / Piartworks / İstanbul (sempatik sanatçı ödülü)

Fotoğraflar: Heval Zeliha Yüksel, Nevzat Sayın