Uzun zamandır yapılaşma baskısı altında olan İzmir’in en önemli açık alanı, yeşil alanı ve kent içi tarım alanı olan İnciraltı’nın İzmir Expo 2020 için yer olarak seçilmesi kamuoyunda büyük tepki yarattı. Konuyla ilgili diğer meslek odaları ve sivil toplum kuruluşları ile sürekli olarak yanlış projelere karşı hukuki mücadele yürüten, kamuoyunu bilgilendiren ve duyarlılık oluşturmaya çalışan Mimarlar Odası İzmir Şubesi, şu görüşlere yer verdi:

“Bir yandan expo aracılığıyla bölge yapılaşmaya açılmaya çalışılırken, bir yandan da bölgede alışılmadık büyüklükte bir alan AVM’ler için ayrılmaktadır. Genellikle düzenlendikleri kentlere yeni bir duyarlılık ve yaratıcılık katmak için fırsat olan expo fuarlarının İzmir’de İnciraltı’ndaki birinci derece doğal sit alanı ve lagünde yapılması kabul edilemez. Kent ormanlarının yok edilmesiyle elde edilecek alan üzerine kurulması planlanan fuar alanı expo ruhuna da sağlık temasına da ters olduğundan oylamada önemli bir dezavantaja dönüşmektedir. Sunumlarda görülen 1. derece doğal sit alanı ve kent ormanı alanını expo alanı yaparak yapılaşmaya açmanın mantığını anlatmak kolay olmayacaktır. İnciraltı planı ile düzenleme ortaklık payı olarak kamuya terkedilerek alan üzerinde expo yapılacağı söylenirken, sunumlarda expo yapıları ve alanı kent ormanı ve 1.derece doğal sit alanı ve lagün üzerinde yapılmaktadır. Kenti aldatmaktadır.

Belediyenin son olarak hazırladığı imar planı, Expo İzmir’de gerçekleşmese bile bölgede ciddi bir yapılaşmanın önünü açmış, şu an bölgedeki tüm AVM’lerden kat kat daha fazla bir alanı (110.000 m2) AVM alanı olarak belirlemiştir. Bunun yanı sıra Üçkuyular civarında yine devasa boyutlarda bir alanın AVM olarak projelendirilme sürecinde olduğu bilinmektedir.

Kentin bu yoğunlukta AVM ihtiyacı olduğunu savunmak mümkün değildir. Dünyanın gelişmiş ülkelerinin en kalabalık kentlerinde bile AVM sayısı bir elin parmaklarını geçmemektedir. Gelişmiş ülkelerin AVM’lerden uzak durmasının başlıca nedeni kentsel ekonominin en büyük düşmanları olmasıdır. AVM’ler kentli esnafı ticari etkinliklerini sürdüremez konuma sürüklerken kentsel zenginliğin tekelci firmalar aracığıyla kent dışına aktararak kentin ticari çöküşüne hizmet etmektedir.”