“İçinde bulunduğumuz zamanda halen süregiden küresel ve yerel ölçekte günümüzün en önemli sorunlarından biri olan salgın olgusunu, kolektif düşünce ve kolektif bellek özelinde tartışarak sunduğu özgün kavramsal yaklaşımı; önerdiği düşünsel anlatıyı mekânsal bir deneyim ile cisimleşmiş bir anlatıya dönüştürme biçimindeki özgünlük; okuyucuyu kendiliğinden yaratılan performatif bellek peyzajının anlatısının içine almasını sağlayan özgün sunum tekniği nedeniyle…”

Proje salgınlara dair kolektif bellek ve bilgiye demokratik erişim ve dışsallaştırılmış kolektif düşünsel sürecin materyalizasyonu kavramları üzerinden yaklaşırken alanı farklı katmanları ile bir anma, anımsama ve öğrenme mekânı olarak ele alır. Buradaki temel düşünce salgına dair toplumsal belleğin canlı kalmasını sağlamak ve zaman içerisinde oluşabilecek “sosyal amnezinin” karşısında anı, düşünce ve bilginin sentezlendiği bir kolektif duygu ve bellek peyzajının oluşturulmasıdır. Bir başka açıdan dünya yüzünde epidemilerin ve pandemilerin sürekli olageldiği ve mevcut salgının hala devam ettiği gerçeği ile yüzleşmek projenin düşünsel içeriğinde kendisine karşılık bulur. Hala yazılmakta olan bu hikâyenin kalıplaşmış ve cisimleşmiş bir anlatının içerisine alınması mümkün olmadığı gibi konvansiyonel bir anıtsal temsilin ötesinde bir gerçekliğin ele alınmasını zorunlu kılar. Bu nedenle proje önerilen mekânsal algoritmaya sunulan yeni girdiler ile büyümeye devam eden aktif ve dönüşen bir kentsel arşiv niteliğinde olduğu gibi çok katmanlı, ekopolitik ve açık kaynaklı bir performatif yerleştirme olarak yorumlanır.