* Böyle zamanlarda, meslek ortamındaki arşiv ve hafıza eksiği, dramatik bir şekilde yeniden ortaya çıkıyor: Yitirdiklerimizi tek-tipleştiren özet metinlerin ötesinde bir bilgi verememek, üzücü olmanın ötesinde, aramızdan ayrılanlara haksızlık da oluyor. Yıllardır alışagelinen formatı artık değiştiriyor ve bu sayfalarda öncelikle, yakın dostların anma yazılarına yer vermek istiyoruz. Aramızdan ayrılan herkes için yayımlamak istediğimiz bu metinler konusunda yardımlarınızı bekliyoruz.

Yayın Komitesi

* * * *

Erol Arvay (ODTÜ, 1964)

Ergin Can (İTÜ, 1981)

İbrahim M. Çetindağ (İTÜ, 1950)

Mustafa Doğan (İstanbul Kadıköy Müh. ve Mim.Ö.Y.O, 1971)

Fahrettin Ergün (GSA, 1973)

Sevil Kanat (Ege Özel Müh. ve Mim. Y.O., 1971)

Selçuk Karasuil (İTÜ, 1961)

Ahmet Kaygulu (İstanbul Kadıköy Müh. ve Mim.Ö.Y.O, 1970)

Mehmet Adil Kıratlı (İTÜ, 1978)

Osman Uğur Kırbeyi (İTÜ, 1962)

İbrahim Ethem Maro (GSA, 1946)

Aktan Okan (İTÜ, 1957)

Melahat Öngen (İTÜ, 1942)

Aydın Tezcan (Gazi Üniversitesi, 1984)

Arbak Tonguç (GSA, 1972)

Mehmet Ali Topaloğlu (Stuttgart Teknik Üniversitesi, 1946)

Birsen Tufan (GSA, 1972)

Yıldız Yetkin (GSA, 1952)

Atilla Yüzbaş (İstanbul Teknik Okulu (Yıldız), 1962)

* * *

ERHAN AKYIL

Eskişehir Şubesi’ne bağlı üyemiz Erhan Akyıl, 22 Şubat 2003 tarihinde aramızdan ayrıldı. 1939 yılında İstanbul’da doğan Akyıl, 1973 yılında DGSA’yı bitirmişti. 1991-92 yılları arasında Eskişehir Temsilciliği yapan Akyıl, Anadolu Üniversitesi Mimarlık Bölümü ve Engelliler Entegre Yüksek Okulu Öğretim Üyeliği görevlerini sürdürüyordu.

* * *

ŞÜKRAN BAŞARAN

Murat Artu

* * *

MELİH S. BİRSEL

Melih S. Birsel, 2 Ocak 2003 tarihinde aramızdan ayrıldı. 1920 yılında İstanbul’da doğan Birsel, Güzel Sanatlar Akademisi’nde başladığı mimarlık eğitimine Cenevre’de devam ederek, 1951 yılında Cenevre Güzel Sanatlar Akademisi’ni bitirmişti. Haluk Baysal ile Türkiye’nin ilk serbest mimarlık bürolarından biri olan Baysal-Birsel Mimarlık Şehircilik Bürosu’nu açan Birsel, 90’ların başında Mimar Sinan Üniversitesi kültür faaliyetleri bünyesinde İstanbul Varlıklarını Koruma Vakfı’nı kurdu. Mimarlar Odası’yla “Sinan Enstitüsü” kurmak için temaslarını sürdüren Birsel, son dönemlerde, depremden zarar gören Kaynaşlı’da yatılı bir ilkokul projesini gerçekleştirmek için yoğun çabasını sürdürmekteydi.

* * *

YİTİRDİK UTARİT İZGİ’Yİ

BİR YILDIZ KAYDI GÜNEŞE EN YAKIN

İKİBİNÜÇ ŞUBATININ YİRMİİKİSİ

Utarit hocamı yitirdim, yitirdik. Aynı gün sınıf arkadaşım Erhan Akyıl’ı da. Uzaklaştıkça değeri mi artıyor anıların, yoksa gerçek değerlerini mi kazanıyor giderek? Anılar, parça parça ediyor insanın yüreğini, beynini, sonra tekrar birleştiriyorlar. Bugün anlatması çok zor Utarit hocamı, Güzel Sanatlar Akademisi’nin 60’lı yıllarını. Mimarlık, ressamlık, heykeltıraşlık, şairlik, biraz da serserilik yanyana, içiçe kolkola. Hocalar, öğrenciler, çaycımız Ahmet efendi, hademeler, insani olan her şey, iyi-kötü bir arada. Demokrasi, hakkında tartışılan, dövüşülen değil, yaşanandı, nefes alınan havaydı, ortamdı.

O bir usta mimardı, özü-sözü-eylemi, tasarımı-uygulaması-uyguladığı ile ilişkisi bir bütündü. Tasarımını yaptığı yapının kullanıcısı ile başlangıçtan bilgisini paylaşır, etkileşirdi. Bugün kavramsal olarak mimarlıkta, tasarım-üretim-kullanım süreçlerinin bütünlüğünü, mimarın kullanıcı ile olan ilişkisini arıyoruz, bütün dünya bunu arıyor.

• Utarit hoca için mimarlık, plastik sanatlarla birlikte bir eylemdi, öyle olmalıydı. Daha güzel bir mimari çevrenin yaratılmasında, plastik sanatlarla kollektif bir tasarım ve uygulama mümkündü, daha doğruydu, gerekliydi. Utarit hoca her fırsatta ressamla, heykeltıraşla, seramikçi ile birlikte çalıştı. Mekân bir bütündü onun için, içiyle, dışıyla, bahçesi, ağacı, mobilyası ile. Utarit hoca birlikte çalışmanın da ustasıydı.

• Utarit hoca, çağdaş bir öğretmen ve eğitimci idi. Öğrenci de kişilik ve kişilik gelişimi arar ama kimlik empoze etmezdi. Tek taraflı bilgi aktarması yapmaz, incelemeye, araştırmaya yönlendirir, öğrencinin bilgi edinme yöntemi ve problem çözme yeteneği kazanmasını sağlamaya çalışırdı. Demokrat, hoşgörülü, ama tavizsiz ilkeli bir eğitimci idi.

• Güzel Sanatlar Akademisi’nin demokratik ortamı, Utarit İzgi’nin kişiliği, 1968 öğrenci hareketinin Akademi’deki yansıması 68 Haziranında çakıştı ve hem Türkiye hem de dünya çapında özgün bir sonuç yarattı. Öğrenciler söz ve oy hakları ile bölüm (fakülte) ve temsilciler (senato) kurullarına katılma hakkı elde ettiler ve birlikte bir eğitim reformu gerçekleştirildi. Sevgili Utarit hocamla, hareketin ilk öğrenci temsilcisi olarak yaşadığım bu süreç, onu yakından ve derinden tanıma şansını verdi bana. Bir konuşmamızda, Akademi’deki reform hareketi ve geleceği hakkında konuşurken “Yücel biz lastiği ileri doğru çekiyoruz ama bir süre sonra bu lastik geriye çekilecektir” dedi.

12 Mart sonrası, Akademi’deki tutucu güç lastiği geriye çekti. Utarit İzgi 1975’de, daha uzun süre yararlı olabileceği çağda, eğitim ortamını bıraktı. Hocamız usta bir mimar olarak mesleğine verdi kendini. Mimarlar Odası 8.Ulusal Mimarlık Sinan Ödülü (Büyük Ödül) 2002 Utarit İzgi’ye verildi. 22 Şubat 2003’de sevgili Utarit İzgi sonsuz yolculuğuna başladı. Bizlere kazandırdığın yaşayan ve yaşayacak olan değerler için sana minnettarız hocam.

Yücel Gürsel

Mimarlar Odası, 38. Dönem Genel Başkanı

* * *

ENGİN OMACAN

Mimarlar Odası'nın unutulmayacak, değerli isimlerinden Engin Omacan'ı, 4 Mart 2003 tarihinde geçirdiği bir kalp krizi nedeniyle kaybettik. 1940 Rize doğumlu ve 1968 Güzel Sanatlar Akademisi mezunu Omacan, 1970'lerde başladığı ve yaşamı boyunca pekçok görev üstlendiği Mimarlar Odası ortamında, çalışan, düşünen, konuşan, duyarlı ve demokrat kişiliği ile etkin bir "örgüt adamı" örneğiydi. Oda politikalarında cesur dönüşümlerin gerçekleştiği 1986-88 döneminde Oda'nın Genel Başkanı olarak, yerel örgütlenmeye geçiş, Mimarlık dergisinin yeni bir yöntem ve içerikle yayınlanması, Ulusal Mimarlık Sergisi ve Ödülleri projesi gibi önemli başlangıçlara imza attı. 1995 yılında kuruluş çalışmalarını başlattığı ve 1997'de Maruf Önal ve Asım Mutlu ile birlikte ilk Yönetim Kurulu üyeliği görevini üstlendiği Mimarlık Vakfı'nın o günden bu yana Genel Sekreterliği'ni yürütüyordu. Meslek örgütlenmesinin önemine inanan pekçoğumuzun derin sevgi ve saygısını kazanan sevgili Engin Ağabey'i saygı ve sevgiyle anıyoruz.

Aslı Özbay

Mimar

* * *

ALPAY ÖZDURAL

Alpay Özdural, 23 Şubat 2003 tarihinde aramızdan ayrıldı. 1944 yılında Şanlıurfa’da doğan Özdural, 1968 yılında ODTÜ Mimarlık Bölümü’nü bitirmişti. Özdural, Doğu Akdeniz Üniversitesi, Mimarlık Bölümü Öğretim Üyeliği görevini sürdürmekteydi.

* * *

TÜRKAY SARAL

Trabzon Şubesi’ne bağlı üyemiz Türkay Saral, 25 Kasım 2002 tarihinde aramızdan ayrıldı. 1939 yılında doğan Saral, 1964 yılında İTÜ Teknik Okul Mimarlık Şubesi’ni bitirmişti. Kısa bir süre Orman Bakanlığı bünyesinde çalışmış, 1965 yılından itibaren kurduğu büroda serbest mimarlık hizmeti vermekteydi. 1967 yılında Mimarlar Odası Trabzon Temsilciliği’nin kurucuları arasında yer almış, Oda’ya katkılarını sürekli olarak sürdürmüştü.

* * *