Modernizm, iki üç kişinin işi değildir. Modernizm, üç beş, beş on kişinin işi de değildir. Modernizmin altına imzalarını atanların sayısı oldukça fazladır.

Bunların kimileri, örneğin Baudelaire şairdir; kimileri, örneğin Paul Cézanne ressamdır; kimileri, örneğin Henry Moore heykeltıraştır; kimileri, örneğin John Cage bestecidir.

Bu alanlarda daha başkaları da vardır: İşte Constantin Brancusi, işte Marcel Duchamp, işte Paul Klee, işte John Miro.

Sonra, Picasso, Dali vardır hiç kuşkusuz ve yine hiç kuşkusuz onların imzalarının ağırlığı çok fazladır.

Mimarlıkta modernizm, bir başka deyişle modern mimarlık sözkonusu olduğunda da durum farklı değildir, çünkü onun altına imzalarını atmış olanların sayısı da hiç mi hiç az değildir.

Louis H. Sullivan, Hans Scharoun, Erich Mendelsohn, Antonio Sant'Elia, Tony Garnier, Bruno Taut, Alvar Aalto, Auguste Perret, bu bağlamda hemen aklageliverenlerin birkaç tanesidir.

"Dört büyüklerin" yani, Le Corbusier, Frank Lloyd Wright, Mies van der Rohe, Walter Gropius dörtlüsünün katkıları ise çok önemlidir.
 
Modernizmin altına atılmış onca imza varken, bu sayfada, yalnızca ve yalnızca o dört mimarın imzalarına yer vermemin nedeni budur.