| |
| |
 |
-
Murat Balamir, Prof. Dr., ODTÜ Şehir ve Bölge Planlama Bölümü
-
Doğan Kuban, Prof. Dr., Kent, Kültür ve Demokrasi Forumu Danışma Kurulu Üyesi
-
Pınar Gökbayrak, Y. Mimar
-
Y. Metin Keskin, Y. Mimar
-
Hossein Sadri, Dr., Girne Amerikan Üniversitesi, Mimarlık Bölümü
-
Zeynep Gül Ünal, Yrd. Doç. Dr., YTÜ Mimarlık Bölümü
Meltem Vatan, Yrd. Doç. Dr., İstanbul Aydın Üniversitesi, Mimarlık Bölümü
-
Hakan Sağlam, Yrd. Doç. Dr., Gazi Üniversitesi, Mimarlık Bölümü
Zeynep Uludağ, Doç. Dr., Gazi Üniversitesi, Mimarlık Bölümü
Gülşah Güleç, Araş. Gör., Gazi Üniversitesi, Mimarlık Bölümü
-
Ferda Özparlak, Y. Şehir Plancısı, Kartepe (İzmit) Belediyesi
Mehmet Çağlar Meşhur, Yrd. Doç. Dr., Selçuk Üniversitesi, Şehir ve Bölge Planlama Bölümü
-
Ayten Erdem, Yrd. Doç. Dr., YTÜ Mimarlık Fakültesi
Rabia Özakın, Yrd. Doç. Dr., YTÜ Meslek Yüksekokulu
-
Gürhan Tümer, Prof. Dr., DEÜ Mimarlık Bölümü
KÜNYE
|
|
|
MEA ARCHITECTURA MEA CULPA
"MEA ARCHITECTURA MEA CULPA" Üzerine
Gürhan Tümer, Prof. Dr., DEÜ Mimarlık Bölümü
Derginin 1997 yılı Temmuz-Ağustos sayısından (sayı: 276) bu yana 90 sayı boyunca yayımladığımız "Mea Architectura Mea Culpa" bölümünü yazarımızın isteği ile sonlandırıyoruz. Burada “Gürhan hoca”nın bu genel başlık altında yazdığı kısa yazılar, minik denemeler, yaptığı ufak saptamalar, küçük gözlemler, kurduğu düşler ve onlara eşlik, daha doğrusu kaynaklık eden, onları vareden resimler, fotoğraflar ve çizimler yer aldı. Bu bölümü, “Gürhan hoca”nın Mea Architectura Mea Culpa kitabında (Mimarlar Odası Yayınları, 2006) yer alan, "Neden Mea Architectura Mea Culpa?" sorusuna verdiği yanıtla kapatıyor, kendisinin yeni “serileri”ni heyecanla bekliyoruz.
Mimarlık, yani "architectura", benim mesleğim. Onu seviyorum, onun çeşitli yönleriyle ilgileniyorum. Mimarlığa ilişkin çeşitli konulara, çeşitli sorunlara, herkes gibi benim de kendime özgü yaklaşımlarım var. Bir başka deyişle, herkes gibi benim de kendime özgü bir mimarlık anlayışım, yani bir "mea architectura"m var.
Ama ben, çoğu zaman "daha önemli" sorunları bir kenara bırakıp, bu görkemli mesleğin, özellikle ülkemizde, meslektaşlarımızın büyük bir çoğunluğunun, büsbütün "abesle iştigal" saymasa da "marjinal", "fantezi" diye niteledikleri kimi yönleriyle daha fazla ilgileniyorum. Mimarlığa, mimarlara, binalara, mekânlara değişik, farklı açılardan bakmak hoşuma gidiyor, bunların peşinde koşuyorum, onları arayıp buluyorum. Bu da bende, kimi zaman daha hafif, daha belirsiz, kimi zaman daha yoğun, daha belirgin bir suçluluk duygusu yaratıyor. "Mea Architectura"nın hemen arkasından "Mea Culpa"nın gelmesinin nedeni, sanırım bu duygu.
Ya peki, neden Türkçe değil de Latince? Neden "Benim Mimarlığım, Benim Suçum" değil de "Mea Architectura Mea Culpa"?
O da fantezinin bir parçası. Kabul ediyorum, o da bir suç, o da bir başka "mea culpa".
Bu icerik 5711 defa görüntülenmiştir.
|
|
|
|
