| |
| |
 |
-
Erhan Öncü, Şehir Y. Plancısı, Ulaşım Plancısı
-
Bülend Tuna,
Mimarlık Dergisi, Temmuz’06 – Şubat’11 arasında Dergi Sahibi
-
Ali Cengizkan, Hikmet Gökmen, Nimet Özgönül, Deniz İncedayı, Ataol Behramoğlu
-
Ela Babalık Sutcliffe, Doç. Dr., ODTÜ, Şehir ve Bölge Planlama Bölümü
-
T. Gül Köksal, Yrd. Doç. Dr., Kocaeli Üniversitesi, Mimarlık Bölümü
-
Yonca Kösebay Erkan, Doç. Dr., Kadir Has Üniversitesi, Mimarlık Bölümü
-
M. Ebru Erdönmez, Doç. Dr., YTÜ Mimarlık Bölümü, 2. Antalya Uluslararası Mimarlık Bienali (IABA), Deneysel Mimarlık İşleri Moderatörü
-
Pınar Dinç Kalaycı, Doç. Dr.,Gazi Üniversitesi, Mimarlık Bölümü
-
Zeynep Eres, Doç. Dr., İTÜ, Mimarlık Bölümü
-
Zeynep Ahunbay, Prof. Dr., İTÜ Mimarlık Bölümü
-
Mine Esmer, Dr., Restorasyon Uzmanı, Mimar
-
Nihan Canbakal Ataoğlu, Öğr. Gör. Dr., KTÜ, Trabzon Meslek Yüksek Okulu, Mimarlık ve Şehir Planlama Bölümü
-
Tülay Zorlu, Yrd. Doç. Dr., KTÜ, İç Mimarlık Bölümü
Serap Faiz, Arş. Gör., KTÜ, İç Mimarlık Bölümü
-
İlker Erkan, Dr., SDÜ, Mimarlık Bölümü
Hasan Ş. Haştemoğlu, Yrd. Doç. Dr., SDÜ, Mimarlık Bölümü
-
Ferhat Hacıalibeyoğlu, Araş. Gör., DEÜ, Mimarlık Bölümü
KÜNYE
|
|
|
TEMA[S]
Kaldırım / Oyun
Ferhat Hacıalibeyoğlu, Araş. Gör., DEÜ, Mimarlık Bölümü
Birey günlük yaşamın en temel kurgulayıcısıdır. Kaldırım ise gündelik hayatın doğal ve tanımlanmamış döngüsünde, yaşantıya dair birçok müdahaleyi barındıran kamusal bir zemindir. Birey ve kaldırım ilişkisine baktığımızda ise biraz eleştirel biraz da özgül örnekler olarak tartışabileceğimiz, ilginç ve kanıksanmış çok çeşitli vakalar sözkonusudur. Genel anlamda bu vakalar işgale dayalı ve çoğu çevreye olumsuz etkisi olan kullanımlar olarak değerlendirilebilir. Burada temas edilen durum ise genel algıdan farklı, hem kurgulayıcısı hem de kurgulanma biçimi açısından yaratıcı, özgün ve pozitif bir kullanıcı-çevre iletişimi olarak belirginleşmektedir. Fotoğraflar, İzmir’de kent çeperi sayılabilecek konumdaki bir çocuk parkının çevresinde çekilmiştir. Parkın kenarında devam eden kaldırım yenileme çalışmasına ait taşların çocuklar tarafından araçsallaştırılmasıyla oluşan ve “oyun” kavramının özgürlüğünde gerçekleşmiş bu durum, alternatif bir mekânsal üretimdir. Çocukça ve doğaçlama biçimde gelişen bu geçici oluşum, barındırdığı mekânsal potansiyeller ve çevreye eklemlenme biçimiyle, kullanıcı müdahalelerinin çevreye katabileceği değeri ortaya koymaktadır. Özellikle çocuklar olmak üzere, kullanıcıların sahip olduğu yaratıcı potansiyelleri keşfetmek ya da ortaya çıkarabilmek için bitmiş standart üretim nesneleri yerine, müdahale edilebilir boşlukların öngörüldüğü açık uçlu tasarımlar gerçekleştirilmelidir. Bu anlamda, belki bu küçük temas biraz ilham verebilir.
* Görseller yazara aittir.
Bu icerik 6418 defa görüntülenmiştir.
|
|
|
|
